Wiedźmin: Gra Wyobraźni
„Ryba po Temersku”
Zima. Wiedźmin Berengar Roche po otruciu hrabiego Richolfa z Hage wraca na służbę do księcia Rolanda Madeńskeigo. Gdy wiedźmak przejeżdża przez południową bramę, jest świadkiem jak zbrojni księcia wywlekają z karczmy pijanego obszarpańca, okazuję się, że jest nim znany bard i poeta mistrz Ezop, będący starym znajomym wiedźmina. Zabójca potworów dowiaduję się od rycerza Zygfryda, że zbrojni mają go doprowadzić do kultury i postawić przed obliczem księcia, ponieważ ten rusza na polowanie i wydaję ucztę, a jego fantazją jest, żeby ten czas umilał grajek. Wiedźmin po krótkiej rozmowie ze zbrojnymi, zabiera druha do łaźni.
Na miejscu, bard bardziej zajmuję się dziewkami, niż własnym wyglądem. W trakcie polowania, książę zleca wiedźminowi zbadanie sytuacji w Okoburgu. W mieście od kilku tygodni szaleję zaraza, a jego brat hrabia Gotfryd nie piszę od dłuższego czasu. Na dodatek w miasteczku dochodzi do pogromów, mieszkańcy obwiniają nieludzi o zatruwanie studni i porywanie kobiet.
Wiedźmin zabiera ze sobą barda i rusza bezpośrednio na zamek w Okoburgu. Podczas drogi w silnej śnieżnej zamieci spotykają grupę jeźdźców, medalion zabójcy zaczyna wibrować. Ci radzą im nie jechać do miasta. Berengar, Zygfyd i Ezop ruszają jednak przed siebie.
Po dotarciu na miejsce, bohaterowie orientują się, że kasztelan Rodgier ukrywa przed nimi informację. Wiedźmin używając magii, sonduję umysł możnego. Dowiaduję się o mrocznym rytuale i śmierci hrabiego oraz o tym, że ojciec hrabiego Ulryk, który powinien leżeć w grobowcu od dwudziestu lat, chodzi jak gdyby nigdy nic wśród żywych.
Bohaterowie po przepędzeniu strażników, wraz z rycerzem Zygfrydem trafiają do zamkowej wieży. Na jej szczycie, Ulryk w asyście kilku kultystów i rycerza w czarnej zbroi, przywołuję mackowatego stwora. Wiedźmin strąca z murów na belki ze słomą Zygfryda, ratując mu życie. W międzyczasie bard wpuszcza do zamku rozjuszonych chłopów, którzy pragną wypędzić diabła i odzyskać kobiety. Zabójca potworów i bard wraz z tłumem podpalają donżon. Wielkie macki z wieży sieją zniszczenie i zabijają wielu ludzi. Sioło zaczynają trawić płomienie. Wiedźmin odcina kilka macek, w trakcie walki zostaję jednak ranny. Z wieży ratując się przed ogniem, skaczę czarny rycerz, łamiąc sobie przy tym wszystkie kości. Pożar wymyka się spod kontroli. Jest na tyle niebezpiecznie, że wszyscy uciekają do wioski.
Następnego dnia Berengar i Ezop wracają na spalony zamek. Znajdują truchło czarnego rycerza, okazuję się, że pod hełmem skrywał on rybią twarz. Pod zamkiem bohaterowie odnajdują kompleks jaskiń, w jednym z wyrzeźbionych przez wodę pomieszczeń jest podziemne źródło. Przy nim zauważają zaginione kobiety, teraz są odmienione, mają oślizgłą skórę, łuski i rybie oczy, a ich dzieci wyglądają podobnie. Wiedźmin po chwili urządza krwawą jatkę, Zygfryd ucieka z miejsca, a Ezop przygląda się wszystkiemu oniemiały. Krew oblewa ściany jaskini. Na ziemi bohaterowie odnajdują nieprzemienione dziecko, zabierają je ze sobą.
Flesz. Czarne tło. Dziecko trafia na ręce księcia. Zabójca wyjmuje z worka rybią głowę czarnego rycerza i kawałek macki odciętej na wieży oraz zaczyna tłumaczyć co tak naprawdę wydarzyło się w Okoburgu. Flesz. Przez następne dni bohaterowie nie widzą księcia, a od służby dowiadują się, że utracili łaski. Flesz. Plan ogólny. Grupa ludzi wycina przerębel na wielkim jeziorze. Postać w długim płaszczu z kapturem, oddaję dziecko wodzie, jej twarzy nie widać…
Na miejscu, bard bardziej zajmuję się dziewkami, niż własnym wyglądem. W trakcie polowania, książę zleca wiedźminowi zbadanie sytuacji w Okoburgu. W mieście od kilku tygodni szaleję zaraza, a jego brat hrabia Gotfryd nie piszę od dłuższego czasu. Na dodatek w miasteczku dochodzi do pogromów, mieszkańcy obwiniają nieludzi o zatruwanie studni i porywanie kobiet.
Wiedźmin zabiera ze sobą barda i rusza bezpośrednio na zamek w Okoburgu. Podczas drogi w silnej śnieżnej zamieci spotykają grupę jeźdźców, medalion zabójcy zaczyna wibrować. Ci radzą im nie jechać do miasta. Berengar, Zygfyd i Ezop ruszają jednak przed siebie.
Po dotarciu na miejsce, bohaterowie orientują się, że kasztelan Rodgier ukrywa przed nimi informację. Wiedźmin używając magii, sonduję umysł możnego. Dowiaduję się o mrocznym rytuale i śmierci hrabiego oraz o tym, że ojciec hrabiego Ulryk, który powinien leżeć w grobowcu od dwudziestu lat, chodzi jak gdyby nigdy nic wśród żywych.
Bohaterowie po przepędzeniu strażników, wraz z rycerzem Zygfrydem trafiają do zamkowej wieży. Na jej szczycie, Ulryk w asyście kilku kultystów i rycerza w czarnej zbroi, przywołuję mackowatego stwora. Wiedźmin strąca z murów na belki ze słomą Zygfryda, ratując mu życie. W międzyczasie bard wpuszcza do zamku rozjuszonych chłopów, którzy pragną wypędzić diabła i odzyskać kobiety. Zabójca potworów i bard wraz z tłumem podpalają donżon. Wielkie macki z wieży sieją zniszczenie i zabijają wielu ludzi. Sioło zaczynają trawić płomienie. Wiedźmin odcina kilka macek, w trakcie walki zostaję jednak ranny. Z wieży ratując się przed ogniem, skaczę czarny rycerz, łamiąc sobie przy tym wszystkie kości. Pożar wymyka się spod kontroli. Jest na tyle niebezpiecznie, że wszyscy uciekają do wioski.
Następnego dnia Berengar i Ezop wracają na spalony zamek. Znajdują truchło czarnego rycerza, okazuję się, że pod hełmem skrywał on rybią twarz. Pod zamkiem bohaterowie odnajdują kompleks jaskiń, w jednym z wyrzeźbionych przez wodę pomieszczeń jest podziemne źródło. Przy nim zauważają zaginione kobiety, teraz są odmienione, mają oślizgłą skórę, łuski i rybie oczy, a ich dzieci wyglądają podobnie. Wiedźmin po chwili urządza krwawą jatkę, Zygfryd ucieka z miejsca, a Ezop przygląda się wszystkiemu oniemiały. Krew oblewa ściany jaskini. Na ziemi bohaterowie odnajdują nieprzemienione dziecko, zabierają je ze sobą.
Flesz. Czarne tło. Dziecko trafia na ręce księcia. Zabójca wyjmuje z worka rybią głowę czarnego rycerza i kawałek macki odciętej na wieży oraz zaczyna tłumaczyć co tak naprawdę wydarzyło się w Okoburgu. Flesz. Przez następne dni bohaterowie nie widzą księcia, a od służby dowiadują się, że utracili łaski. Flesz. Plan ogólny. Grupa ludzi wycina przerębel na wielkim jeziorze. Postać w długim płaszczu z kapturem, oddaję dziecko wodzie, jej twarzy nie widać…
Czarne Tło…
Muzyka…
Napisy Końcowe…
Muzyka…
Napisy Końcowe…
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz