niedziela, 3 kwietnia 2011

RPG - PAPIEROWE RPG - GRY FABULARNE - Cold City - Kampania do CC "Cold Tales" - Scenariusz RPG - Epizod 3: "Kryptonim esencja" - Autor: Arkadiusz RYGIEL

Kolejna opowieść prosto z Zimnego Miasta. Akta sprawy do wglądu poniżej. Z technicznych rzeczy, w trakcie sesji, wykorzystywaliśmy mechanizmy stopniujące, poziom realizacji motywów z Hot War. Miłej lektury wszystkim zainteresowanym.  

"Kryptonim esencja"  

Bohaterowie

Mjr. Józef Bardak, Funkcjonariusz PAP, Żołnierz KBW.  
Po ostatnich spektakularnych akcjach, zyskał sobie kilku ważnych przyjaciół. Rywalizuje z Sowietami, starając się pokazać swoją wartość jako dobry komunista i żołnierz. Dąży do umocnienia pozycji personelu pomocniczego z Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Kandydat na podwójnego agenta, zarówno dla Sowietów, jak i Amerykanów.  

Mjr. Michaił Żukow, Funkcjonariusz PAP, Agent NKWD zakonspirowany w strukturach GRU.  
Został przysłany jako nowy oficer prowadzący Bardaka. Musiał zastąpić Ivana Gorki, który zginął podczas nieudanej próby zatrzymania niemieckiego szpiega Mathiasa Kaltenbacha. Jest specjalistą od spraw okultystycznych. Jako dobry manipulator, trzyma swoich wrogów na tyle blisko, by wiedzieć czym się zajmują. Ma zszargane nerwy. Pali trzy paczki papierosów dziennie. 

Kropla emocji w zimnym mieście
Wiosna 1950 r., Życie toczy się swoimi torami. Miasto jest w odbudowie. Każdy pragnie normalności. Ludzie tak samo jak wcześniej kochają, nienawidzą, radują się i boją. Co byłoby, gdyby móc dawkować te emocje według własnej woli, do realizacji określonych zadań? Na to pytanie, odpowiedź znaleźli nazistowscy okultyści i naukowcy … Efekty przeszły wszelkie oczekiwania … Proces destylacji emocji powiódł się … Pozyskiwanie emocji wiązało się z odbieraniem życia … Projekt "Esencja" był kontynuowany …  

Rozwój osobowości, czyli radzieckie pranie mózgu  
Józef Bardak zostaje wezwany do Jurija Łazarowa. Nie wie, czego chce delegat GRU. W biurze, przeprowadzają krótką rozmowę o ostatniej akcji. Łazarow wypytuje agenta o Jamesa Hacka, agenta PAP, którego zastrzelono na dworcu kolejowym. Po czym, przechodzi do kwestii zmiany oficera prowadzącego. Ma nim być mjr. Michaił Żukow, z którym spotka się w kawiarni Rose.  

Telefon zaufania
Wieczór, ulewa, w budce telefonicznej Żukow czeka na swój kontakt. Kilka minut później, w strugach deszczu, pojawia się postać w kapeluszu i długim płaszczu z parasolem. Rozmowa jest krótka i rzeczowa. Michaił otrzymuje zdjęcie Bardaka. Czas to godzina 20.00. Miejsce kawiarnia Rose.  

Rozmowy przy filiżance kawy i pistolecie
Bardak przybywa na miejsce spotkania wcześniej. Kończy kolację. Kawiarnia jest spokojnym miejscem. Do środka prowadzi jedno wejście, oprócz tego, przez zaplecze można wyjść na tyły budynku. Chwilę później, kelnerka pyta, czy Józef na kogoś przypadkiem nie czeka? Agent nie był poinformowany o udziale osób trzecich. Dodatkowo, zdaje mu się, że człowiek siedzący z gazetą dwa stoliki dalej, wcale jej nie czyta, przypatrując się jemu i kobiecie. Kelnerka zostaje spławiona. Po chwili, przysiada się mężczyzna, który przedstawia się jako Michaił Żukow. Podaje prawidłowe hasło i zna odzew. Bardak mówi o dziewczynie z obsługi. Nowo przybyły proponuje wyjście na zaplecze. Józef będąc ostrożnym decyduje o zmianie lokalu. Kiedy obaj wstają od stolika, w drzwiach, pojawia się w przemoczonym płaszczu, prawdziwy Żukow. Podejrzewając, że coś jest nie tak, zostaje na zewnątrz, paląc papierosa. Po wyjściu, Bardak zostaje wzięty na cel, z broni trzymanej w kieszeni płaszcza. Żukow interweniuje. Napastnik bierze Józefa za zakładnika i wraca do kawiarni…  

O ludziach, którzy umarli ze strachu
Później, wszystko trwa chwilę. Bardak sprawnie rzuca się za jeden ze stolików. Pada strzał. Obcy nie trafia. Żukow rani napastnika. Człowiek od gazety siedzi przy barze. Widząc co się dzieje, próbuje oblać agentów substancją z kieliszka. Józef zasłania się stołem. Michaił cofa się na bezpieczną odległość. Ciecz trafia w postronne osoby. Potraktowani podają na ziemię, wijąc się w dziwny sposób. Agenci strzelają szybciej i celniej od napastników. Człowiek przy barze ginie. Drugi jest ciężko ranny. Agenci wzywają posiłki… Na miejscu, pojawia się dwóch żołnierzy z patrolu, którym zostaje wytłumaczona sytuacja. Lekarz, który był w kawiarni zajmuje się rannym…  

Sowieckie podejście do bezpieczeństwa
Po dziesięciu minutach, na miejscu jest już mjr. Aleksandr Rogow z żołnierzami Armii Czerwonej. Wypytuje o szczegóły. Biorąc butelkę zza baru i siadając przy stoliku, gdzie znajdują się ofiary substancji, wysłuchuje niuansów. Zmarli wyglądają przerażająco, mają siwe włosy, a ich ciała są wysuszone. Rogow nakazuje załadować wszystkich świadków na samochody i zabrać na posterunek. Lekarz prosi o pomoc Bardaka, lecz ten zbywa go w lakoniczny sposób.  

Luźne rozmowy na sztywne tematy
Agenci spotykają się z Rogowem w prosektorium, na oględzinach zwłok. Lekarz tłumaczy, że wszyscy zginęli ze strachu. Żukow wie, że sprawa ma związek z Programem "Esencja", ale nie daje po sobie tego poznać. Ostatecznie, Rogow decyduje się wprowadzić obu w szczegóły. Agenci otrzymują akta i wytyczne, co do działania w stosunku do Amerykanów, którzy nie mogą poznać informacji o destylacji emocji, tajnym laboratorium odnalezionym przez Sowietów, dziwnej technologii oraz o tym, że Mathias Kaltenbach chciał sprzedać efekty tych eksperymentów.  

Korytarz do następnej sprawy
Agenci idą z Rogowem do jego biura. Po drodze, spotykają ppłk. Arkadego Kazakowa. Ten przedstawia im kpt. Johna Robertsa, z którym będą pracować, przy sprawie masowego morderstwa w amerykańskiej strefie odpowiedzialności. 

Kadr na profile agentów przenikliwie sondujących się spojrzeniami. Zbliżenie na sztucznie wymieniane uśmiechy i uściski…

Czarne Tło…
Muzyka…

Rogow odchodzi z Kazakowem korytarzem, żywnie mu coś tłumacząc…  

Czarne Tło…
Muzyka…  

Poczekalnia w szpitalu. Kilkanaście ciał leżących na podłodze. Wszyscy zmasakrowani ostrym narzędziem, z widocznymi ranami rąbanymi. Kałuże krwi na białych kafelkach i ścianach… W ciemnym kącie, siedzi mężczyzna, trzymając się za głowę. Obok leży zakrwawiona siekiera. Kiedy podnosi twarz, z jego oczu, można wyczytać jedynie niepojętą nienawiść…  

Czarne Tło…
Muzyka…
Napisy Końcowe...

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Arkadiusz RYGIEL - blog autorski

Arkadiusz RYGIEL - blog autorski
https://arkadiusz-rygiel.blogspot.com

Wideo RPG - Materiały na mechanikę do grania filmowych sesji, jednostrzałów i sesji konwentowych

Nałęczokon - nKon - Kameralna inicjatywa konwentowa grupy przyjaciół - Warszawa

Konwent - Zamczysko 2010 - Czersk

Narracje - bohaterowie