Czas przedstawić, kolejny tom tajnych akt z Zimnego Miasta. Tym razem, będzie to otwarcie do Crossovera Cold City i Mitologii Cthulhu. Śledztwo dotyczy masakry w szpitalu położonym w amerykańskiej strefie odpowiedzialności. Wszystko wskazuje na to, że sprawa nosi znamiona nadnaturalności. Śledztwem ma pokierować mjr. Carl Bronson przy współpracy z mjr. Józefem Bardakiem. Miłej lektury wszystkim zainteresowanym.
"Kryptonim cthulhukopf"
Bohaterowie
Mjr. Józef Bardak, Funkcjonariusz PAP, Żołnierz KBW.
Po ostatnich spektakularnych akcjach, zyskał sobie kilku ważnych przyjaciół. Rywalizuje z Sowietami, starając się pokazać swoją wartość jako dobry komunista i żołnierz. Dąży do umocnienia pozycji personelu pomocniczego z Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Kandydat na podwójnego agenta, Zarówno dla Sowietów, jak i Amerykanów. CIA bada jego powiązania. Amerykanie uważają, że Polak mógł już rozpocząć współpracę z GRU. Co potwierdzałoby hipotezę, o eliminowaniu amerykańskich funkcjonariuszy, w trakcie wykonywanych zadań.
Mjr. Carl Bronson, Funkcjonariusz PAP, Oficer wywiadu.
Bronson jest specjalistą od spraw bezpieczeństwa. Zajmuje się działaniami kontrwywiadowczymi, mającymi na celu rozbicie sowieckich wpływów. Góra zdaje sobie sprawę z tego, że Amerykanie utracili inicjatywę w kilku ważnych sprawach. Śmierć kluczowych agentów i brak informacji o przejętych przez Sowietów technologiach, stawia przed Bronsonem nie lada zadanie. Carl nie może doprowadzić do dalszych wycieków informacyjnych. Przed oddelegowaniem do PAP, zajmował się zabezpieczaniem spaczonej technologii.
Ufaj i kontroluj
W siedzibie PAP, w jednym z biur, spotyka się niesławny mjr. Józef Bardak i mjr. Carl Bronson. Krótka i treściwa rozmowa pozwala na ustalenie położenia, w jakim znajduje się sprawa masakry w szpitalu. Mjr. Michaił Żukow zostaje odsunięty od śledztwa z niewiadomych przyczyn. Bardak podejrzewa, że może mieć to związek z zadaniem przydzielonym przez mjr. Jurija Łazarowa. Bronson ma zamiar mieć na oku Polaka, biorąc pod uwagę jego dziwne szczęście i talent do wychodzenia z opresji, przy wysokim współczynniku śmierci dla innych uczestników.
Berlińska masakra siekierą
Szpital został zabezpieczony. Na miejscu, znajduje się żandarmeria wojskowa i śledczy z PAP. W szczegóły agentów wprowadza por. Michael Winetrs. Na terenie placówki, znajduje się siedemnaście ciał z ranami rąbanymi. Na podłodze kałuże krwi, i czerwone smugi na ścianach. Udało się odnaleźć naocznego świadka. Jest nim kobieta w średnim wieku, imieniem Ingrid Konig. W szpitalu, pracowała jako pielęgniarka. Aktualnie, jest w szoku i ciężko od niej wyciągnąć jakieś konkretne informacje. Sprawcą był człowiek w średnim wieku, o ostrych rysach twarzy, zmierzwionych włosach i przekrwionych oczach. Ubrany był w klasyczny garnitur, jasny płaszcz i kapelusz.
Gorący kubek
W jednej z ciężarówek, siedzi Ingrid Konig. Jest roztrzęsiona, owinięta w koc, trzyma ciepły kubek, z którego wydobywa się para. Agenci rozpoczynają przesłuchanie. Dzięki socjotechnikom zastosowanym przez Bardaka, kobieta się otwiera. Udaje się ustalić, że sprawcą był zazdrosny mąż Wolfgang Braun. Od dłuższego czasu, podejrzewał żonę, która również pracowała jako pielęgniarka, o romans z jednym z lekarzy. Z relacji kobiety wynika, że mężczyzna był dziwny. Poruszał się nadnaturalnie szybko, a jego okrucieństwo nie znało granic.
Zabezpieczone mieszkanie
Na miejscu, jest jeden z żandarmów. Wstępne oględziny pozwalają ustalić, że w pokoju doszło do szarpaniny. Na podłodze i dywanie, znajduje się potłuczona zastawa. Bronson zauważa stłuczoną ampułkę. Naczynie jest podobne do tego, jakie widział Bardak podczas incydentu w kawiarni Rose. Polak nic nie mówi Amerykaninowi. Pod naciskami Bardaka, mjr. Carl kieruje znaleziska do analizy w PAP, zamiast wysłać je swoim ludziom. Dodatkowo, udaje się ustalić, że Wolfgang Braun był kierownikiem w magazynach na obrzeżach miasta.
Twarzą w twarz z wrogiem
Magazyny są pilnowane przez stróża. Szybko udaje się ustalać, że mężczyzna coś ukrywa. Obecność agentów i dwóch żandarmów robi swoje. Śledczy dowiadują się, że Braun przebywa z jakimiś podejrzanymi ludźmi w jednym z zamkniętych magazynów. Samochód, którym przyjechali, stoi zaparkowany za jednym z budynków. Agenci decydują się sprawdzić pojazd, nakazując żołnierzom pozostanie przy magazynie. Przy samochodzie, czeka już powitanie w postaci serii z pistoletu maszynowego od nieznajomego. Rozpoczyna się strzelanina. Bronson zostaje ranny. Ze wsparciem przybywają żandarmi. Bardak opuszcza miejsce, biegnąc w stronę magazynu. Nieznajomy ucieka, ruszając samochodem w stronę bramy. Carl przestrzeliwuje oponę w wozie, zatrzymując sprawcę. Ten kryje się za siedzeniem z naładowaną bronią. Agenci decydują się pozostawić nieznajomego i udać się do magazynu. Żołnierze starają się trzymać na muszce napastnika. Bardak raniony przebiega pod ostrzałem, Bronsonowi się nie udaje. Po serii z pistoletu maszynowego w klatkę piersiową, Amerykanin pada na ziemię, oddając ducha w tym podłym miejscu. Bardak zdając sobie sprawę z obecności większej liczby osób w magazynie, niż przewidywali, decyduje się na pieszą ucieczkę z miejsca zdarzenia, i pozostawienie Amerykanów samym sobie.
Po otworzeniu ciężkich drzwi, błyskawicznie pojawia się człowiek z siekierą, ubrany w biały fartuch, z niepowyjmowanymi rurkami od kroplówek. Z nienawiścią, tocząc pianę z ust, rzuca się na Amerykanów, pokonując dzielący dystans w kilku skokach…
Czarne Tło…
Muzyka …
Za szaleńcem podąża grupa ludzi. Esesman ubrany w skórzany płaszcz i czapkę ze znakiem wyobrażającym twarz mackowatej istoty, to gen. Egon Geier - dowódca VI kolumny zajmującej się oddziaływaniem paranormalnym i twórca Cthulhukopf, do tej pory uznawany za zaginionego. Oficer w mundurze SS i białym kitlu to nazistowski naukowiec, płk. dr. Fabian Blau. Z nimi jest jeszcze trzech drabów w garniturach, długich płaszczach i kapeluszach…
Czarne Tło…
Muzyka …
W przestrzeni, słychać przerażający krzyk. Ujęcie na brutalnie rozczłonkowanych siekierą amerykańskich żołnierzy. Flesz. Kadr na uciekającego z miejsca masakry Józefa Bardaka…
Czarne Tło…
Muzyka …
Napisy Końcowe…
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz